Halfjaarlijkse column, deel 7! Om mijn eerste halfjaarlijkse fotocolumn te vieren had ik besloten om op zaterdag 3 juli naar Edam/Volendam te reizen, en zo geschiedde. Edam/Volendam is een gemeente van de regio Waterland aan het markermeer, het betreffen pittoreske plaatsen met hun eigen manier van smaak. Ik stapte in de trein vanuit station Enkhuizen, dat ging om een intercity richting Heerlen (Limburg), waarbij ik langs vier stations langsging. Onderweg in de trein richting je bestemming zie je de meest bijzondere details, de bekende molen in Bovenkarspel Flora die vandaag de dag gerepareerd wordt, de erven van boerderijen en eeuwenoude huizen, maar ook de weilanden met allerlei diertjes kwamen aan bod.
Eenmaal met de trein aangekomen in Hoorn, met verschillende perrons, ging ik mezelf uitchecken waarna ik twintig minuten moest wachten tot een busje kwam dat me naar mijn uiteindelijke bestemming zou brengen. Het wachten viel me verbazingwekkend mee, je ziet onbekende mensen die je nog nooit eerder hebt gezien, en na een poosje wachten kwam dan het busje met de juiste bestemming.
In de bus zat ik nog met wat andere medepassagiers, ik zag aan een monitor bij de buschauffeur naar welke bushaltes we toegingen met de bijhorende tijd van aankomst. Na een uur kwamen we aan op het perron van een middelgroot busstation van Edam, op dat moment kon ik direct overstappen op een ander vervoerder van een bus, dat was de bus die me uiteindelijk zou vervoeren naar mijn eindbestemming. In de tussentijd dat ik in de andere bus zat kwam ik allerlei mooie plekken tegen; weilanden, koeien en schapen, maar bovenal een prachtige omgeving. Om 12:55 was ik op mijn bestemming gearriveerd, bij een bushalte in het centrum van Volendam.
Ik was nieuw in Edam/Volendam en besloot om mijn kaart aan te zetten op mijn mobiele telefoon, dit kostte vanzelfsprekend batterijverspilling, maar zo gauw ik aan het wandelen was kwam ik een groot bord tegen met een grotere kaart van heel de omgeving, dat kwam daarom prima van pas en nam dat over. Op aanwijzingen van die kaart dat ik aantrof ben ik gaan wandelen richting Edam, half uur verder kwam ik in een straat een authentieke molen tegen, een mooie molen dat helaas op dat moment niet in gebruik was en dus stil stond, dat vond ik jammer omdat ik een groot liefhebber ben van molens. Aan een inwoner van Edam vroeg ik hoe het kon komen dat de molen het niet deed, als antwoord kreeg ik te horen dat de molen af en toe bewoond kan zijn en dat het op zo'n moment kan functioneren, bovendien kreeg ik te horen dat de molen via de sloot aan de zijkant van de weg werd aangedreven. Ik vond dat een interessante theorie, want ik wist niet of ik dat voor waarheid moest aannemen.
Ik besloot om verder te gaan lopen naar het centrum, na een kwartier lopen kwam ik in het centrum aan en had ik de tijd van mijn leven. Eeuwenoude historische monumenten, een oudere ophaalburg dat elektronisch werd bediend, maar ook een normaal oudere ophaalbrug dat handmatig bediend kon worden. Ik kwam verschillende soorten kerken tegen, waaronder Sint-Nicolaas, een kerk dat helaas twee branden had gekend, het leek op de Zuiderkerk in het centrum van onze geweldige Enkhuizen.
Ik zag op mijn telefoon dat het al laat begon te worden, en ik wilde eigenlijk nog het fort van Edam bezichtigen, maar ik besloot om toch langzaam terug te wandelen naar de haven van Volendam. Onderweg kwam ik nog een beeld tegen van een vrouw met een emotioneel betekenis, daarnaast stond er een ander liggend beeld van alle mensen die in de Holocaust waren gesneuveld en woonachtig waren in Edam. Het was een gedenkwaardig afscheid aan Edam, en ik voelde dat ik trots was op dit land, ondanks de vele tegenwoordige problematieken, hebben we een bijzonder land met prachtige landschappen en eeuwenoude rijkelijke monumenten in heel Nederland. Ik liep vanaf dat beeld naar het zuiden van Edam en kwam in een gloednieuwe woonwijk terecht, spelende kinderen, speelattributen, en hoop bomen, en zelden reed daar verkeer. Een kindvriendelijke buurt dus. In Volendam heb ik het centrum bezocht en de Sint-Vincentiuskerk, een kleine kerk dat net zo identieke uitstraling heeft als het Sint-Franciscus Xaverius in eveneens Enkhuizen.
Na veel stappen en ruim 2 uur verder was ik dan eindelijk op de plek waar ik ook voor gekomen was: de haven van Volendam, een soort boulevard als in Scheveningen. Conclusie: ik kan het iedereen aanraden, het heeft prachtig natuur, het centrum van Edam en Volendam hebben een hoop te vertellen, daarnaast is de busverbinding van Hoorn naar Volendam prima haalbaar.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
#7 Juli - het was een maand dat opnieuw zonnig en benauwend begon, mensen op de fiets of wandelend door de natuur of door de stad, kinderen plonzend het water in, de ganzen met hun kindertjes op het land of in het water en een signaal afgeven bij mogelijk gevaar. Je moest je goed insmeren tegen eventueel verbranding. Ook hebben we te maken gehad met de eikenprocessierups, die etters kunnen je een pijnlijk oplawaai verkopen. Denk aan het feit dat de hele kleine haartjes de luchtwegen kunnen aantasten, maar ook jeuk of huiduitslag veroorzaken, er kan zelfs blindheid optreden. Wees daarom extra alert als u op pad gaat met de juiste benodigde schoenen. Geef de eikenprocessierups geen kans! Verder hebben we ook te maken gehad met lichte regen voor de natuur, de laatste tijd is het droog geweest voor de mens en natuur. Ik hoop dat augustus wat balans gaat brengen, voldoende regen en voldoende frisse wind.
''Weetje van de maand..'' Wist u dat het Carillon van de speeltoren van Edam wordt aangedreven door een mechanisch speelwerk. Het belangrijkste onderdeel is de originele, uit 1561 daterende, speeltrommel. Na vele jaren door een computergestuurd systeem vervangen te zijn geweest, is het originele mechanische speelwerk in 1999, minstens 22 jaar oud, in ere hersteld. Deze restauratie is mogelijk geworden door fondsen uit de bevolking en bijdragen van allerlei bedrijven.
#7 Juli
