Op zaterdag 2 oktober ben ik afgereisd naar de stad van de kaas, namelijk, Alkmaar! Om 11:09 zou de bekende intercity vertrekken. Ik zorgde dat ik daarvoor al in de trein zou zitten. Het was wederom erg rustig in de trein, er was bijna niemand te zien of te horen. (Net als het eerste avontuur in Edam/Volendam).Incheckend en met mondkapje op vertrok de trein, langs verschillende stations, en waarbij de intercity langs het perron van station Hoorn stopte. Vanaf een ander perron ging ik overstappen op een sprinter, dat is een heel kleiner treinstel dan z'n grotere broer, en ook in de sprinter was het rustig. Vooralsnog had ik erg mazzel. In de sprinter keek ik mijn ogen uit; weilanden, boerderijen, slootjes en schapen. Typisch Hollands.
Na 25 minuten in de sprinter arriveerde ik op mijn eindbestemming: Alkmaar. Het station was erg klein en modern, maar daar kwam ik niet specifiek voor. Uitcheckend verliet ik het station om te wandelen door Alkmaar, ik opende mijn telefoon om de afbeeldingen te zoeken waar ik naartoe moest lopen, en dus ging ik te voet verder. Nadat ik de wijk met het station achter me liet trof ik een langwerpig gebouw aan, daar bleek het stadskantoor van Alkmaar te zitten. Het leek een beetje op een cruiseschip, met al die ramen. Ik liep weer verder en ik kwam een echtpaar tegen, dus vroeg ik aan één van het echtpaar: ''Mag ik u wat vragen?'', waarop één van het echtpaar antwoordde: ''Ja hoor!''.
Ik vroeg daarop of ze wisten waar de 'Frieseweg' lag, en toen kreeg ik te horen: ''Je ziet toch daar verderop een brug, daar moet je overheen en dan kun je het niet missen.'', ik moest even nadenken, maar uiteindelijk begon ik het te snappen. Ik liep op aanwijzing naar de brug en daar trof ik de genoemde brug aan, wat me ook opviel was de aparte constructie van het winkelcentrum wat daar bevond, er stonden daarnaast hijskranen die op dat moment bezig waren met een verbouwing of reparatie. Toen ik naar de overkant van het water keek deed dat mij erg denken aan Maastricht, met het water in het midden en de stad aan de overkant.
Ik zag in de verte nog een brug met een trappetje, dus liep ik dat trappetje op waarbij ik uitkwam bij een drukke verkeersweg. Ik keek op mijn kaart en zag dat de weg voor mijn neus lag, en ja hoor, recht voor mij stond er een adresbord met ''Frieseweg'' en daar moest ik in. Na een paar minuten wandelen was ik op mijn eerste locatie, een molen genaamd ''t Roode Hert'', de molen stak boven de woonwijk uit. Ik liep verder door een natuurgebied met vogeltjes in de lucht, diertjes in het water, en andere molens. Vier molens, om precies te zijn.
Onderweg kwam ik een school tegen met een oer-Hollandse bel erbovenop, dat deed me denken aan de serie 'De Zevensprong', (''Heb je wel gehoord van de zevensprong, heb je wel gehoord van de zeven de zeven..''). Welke school heeft er vandaag de dag nog een oud schoolbel? Afijn, ik zag op mijn kaart dat er een eeuwenoud ruïne in mijn buurt lag, maar toen ik daar aankwam, via een paadje, trof ik alleen maar gras en zand aan. Dat was in feite wel een teleurstelling, maar dat werd goed gemaakt doordat ik de tweede molen zag, helaas draaide de molen op dat moment niet, maar ik zag wel een bord met informatie, daarop stond er dat in 1627 ''Strijkmolen C'' en ''Strijkmolen D'' en de vier overige strijkmolens werden gebouwd. In 1950 waren de strijkmolens gereed, echter in 2000 werden de Strijkmolens overgedragen aan de Molenstichting.
Het was inmiddels tijd om verder te lopen richting de stad, ik nam afscheid van het natuurgebied en de mooie molens. Op mijn kaart bekeek ik de volgende locatie en ging ik die kant op. Eenmaal aan de overkant liep ik een park in waar een indrukwekkend monument stond, dat was het Victoriemonument, dat was een gedenkteken ter herinnering aan het Alkmaars ontzet in 1573. Op de voorkant van het beeld stond er de tekst: ''Ter ere van Alkmaar 750 jaar.'', op de zijkant van het beeld stond er een andere tekst: ''Hier werd de storm der Spaansche krijgers driemaal afgeslagen en hield de genius der vrijheid stand. 18 september 1573.'', op een andere kant van het beeld stond er weer een andere tekst: ''De eerste steen gelegd door Z.M. Koning Willem den Derde. 8 oktober 1873.''
Een erg speciaal beeld met tekst. Achter mij trof ik drie kanonnen aan, daar lagen in totaal acht kanonskogels, ieder vier stuks, dat had vast te maken met dat Victoriemonument. Ondertussen stond de tijd niet stil, en besloot daarom naar het centrum te wandelen, via een straat met Hollandse straatverlichting had ik het idee dat ik in Leiden was, maar dat was natuurlijk niet zo. Voorbij een ophaalbrug zag ik iets heel bijzonders, het ging om vier panden aan de linkerkant. Het vierde pand aan de rechterkant was paars, het derde pand aan de rechterkant was lichtbruin, het tweede pand aan de linkerkant was bruin en het eerste pand aan de linkerkant was donkergroen. Erg mooi om te zien, zoiets kom je niet dagelijks tegen.
En toen kwam ik eindelijk in het centrum terecht, de beurt was aan de beroemde Kaasmarkt, er waren geen kaasdragers, maar wel een terras met stoelen, en de prachtige Waag stond er. Ik herkende de Waag omdat Vincent van Rossem (Broer van Sis en Maarten) daar de intro van de serie begon door aan de bel te trekken. Onderaan het dak van de Waag zaten twee gouden duiven. Bij de zijkant van de Waag waren er allerlei kenmerken; een plaatje van drie mensen, en Latijnse woorden. Ik ging verder wandelen en trof een woning aan: ''huis met de kogel'', dat refereert naar het beleg van Alkmaar waarbij een kogel het desbetreffende huis was ingeslagen. Verder zag ik ook nog eens een woning van ''De Koopman'' in Haagse kleuren; groen en geel, dat betekende direct dat ik wederom aan het genieten was.
Na paar minuten wandelen was de Accijnstoren in zicht, de bedoeling van de Accijnstoren was dat ingevoerde goederen daar werden aangegeven en dat de accijnzen een belangrijk inkomstenbron voor de stad waren. Het was dus een soort belastingkantoor. Ik liep terug richting het centrum en kwam een ''Roomsch Catholijk'' weeshuis tegen, daar was verder niets zo veel mee aan de hand.
Op een gegeven moment ben ik de weg kwijt en probeer ik de straat te vinden waar ik eerst uit kwam, daar trof ik een pand aan waar ze oude televisieschermen en andere apparatuur voor de sier hadden neergezet. Erg mooi om dat eens te zien. Ik kwam eindelijk in het centrum en maakte mijn ronde waarbij ik een gebouw zag met de naam: ''Noord-Hollandsche 't Hooge Huys'', ik had het vermoeden dat het een school was, maar dat bleek dus van de verzekeringsmaatschappij te zijn geweest.
De start van de bouw is van 1930 en afgerond in 1931, in één jaar gerealiseerd. Achter mij stond er een reus van een kerk, dat was de 'Grote Sint-Laurens' kerk, wat opviel aan die kerk waren de ramen. Knoeters van ramen, de bouw was van 1470 tot 1518, ook daar was restauratie aan, dat betrof van 1991 tot 1996. En toen sloeg het noodlot toe: het begon te regenen, daardoor wist ik even niet waar ik naartoe moest, gelukkig dat ik mijn telefoon af en toe droog kon wrijven zodat de kaart het weer deed. Aan twee personen in de binnenstad vroeg ik waar het stadhuis bevond, dat was een straatje waar ik kennelijk voorbij was gelopen, heel handig.
Het was zoeken, maar ik zag dan het stadhuis, een kleurrijk stadhuis met rode luifels. Aan de ramen hingen er rode bloemetjes. En ook bij het stadhuis waren de twee gouden duiven te vinden, op een hekje bij het dak. Ik wilde de laatste locaties bezoeken voordat ik weer huiswaarts keerde. De beurt was aan een molen, dus die kant ging ik op. Aan een oudere vrouw vroeg ik waar de Molen van Piet was, ik kreeg een tip dat ik het beste door een park kon gaan zodat ik daar makkelijker kon komen, en dat deed ik dus. Met miezerig weer liep ik door het park waarbij ik in de verte de wieken zag, van de desbetreffende molen, ook de Molen van Piet stond niet aan, maar dat bracht mijn plezier niet omlaag.
Het bouwjaar was in 1769, het werd gebruikt als het malen van graan, en tegenwoordig dient de molen als museum en woning. Op mijn kaart zag ik dat de volgende locatie verbazingwekkend naast mij lag, dus ik die kant op en daar zag ik de kerk genaamd ''De Sint-Joseph'', een mooie kerk met zijn eigen uitstraling, de bouw van de kerk was in 1909, en in november 1922 ging de kerk zelfstandig verder. Sinds 2019 is de kerk gesloten, de parochie ging verder in twee andere kerken, en de kerk zelf wordt een appartementencomplex. Omdat de kerk genoteerd staat als Rijksmonument kan dat niet worden gesloopt. Tenslotte zijn er twee locaties over waardoor ik bijna op het punt staat van vertrek, dus die kant op.
De eerste locatie betrof aantal straten verder in het centrum, de Lutherse kerk, de kerk werd in de 17e eeuw gebouwd en gesticht. Het orgel in de Lutherse kerk stamt uit 1754, maar door een inbraak zwaar beschadigd, en gelukkig hersteld. De laatste locatie ligt aan de overkant van het water, waardoor het minder ver wandelen is. Ik trof een gebouw aan waarbij er op een bordje aan het gebouw stond: ''Synagoge'', dat had grotendeels te maken met de joden. In 1804 werd het huidige gebouw gekocht, en werd flink eraan verbouwd en in 1844 was de bouw voltooid.
En dat was mijn avontuur in Alkmaar, wat een prachtig authentieke stad met bezienswaardigheden: verschillende eeuwenoude gebouwen, een groot natuurgebied, en niet te vergeten de kerken met de straten waar je in kunt verdwalen, een kaart is daarom een voordeel.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
#10 Oktober - het was een maand waarbij de herfst flink van zich laat horen, denk hierbij aan: regen, frisse wind, en de lage temperatuur. De herfst is een mooie gelegenheid voor fotografen om de bladeren van de bomen te zien vallen, maar ook dat kan gladheid veroorzaken, wees voorzichtig. ''Weetje van de maand..'' Wist u dat er nog steeds op professionele basis graan tot meel wordt verwerkt in de molen 't Roode Hert. Ook wordt er een winkel gerund waarin meel- en bakkerijproducten worden verkocht. Dat is een handige molen! #10 Oktober
