Het avontuur in Hoorn & 'April doet wat hij wil'
Op zaterdag 16 april hebben beste vrienden Dave, Jeffrey en ikzelf een reis gemaakt naar een stad of dorp ergens in Noord-Holland, dit keer was de bestemming Hoorn. Ik had er zelf veel verhalen over gehoord, via Dave en via de kranten, maar ik wist niet wat ik daar kon bezichtigen. Afijn, de bekende intercity (zie vorige blogs) stond op het punt om te vertrekken. We hadden geen idee of Jeffrey met zijn eigen fiets of met de trein zou gaan, dus dat was afwachten. Onderweg kwamen we de inmiddels gerestaureerde molen Ceres tegen en na drie stations kwamen we aan op station Hoorn, we begonnen ons af te vragen waar Jeffrey kon zijn. We bekeken de intercity of hij misschien tussen de horde van passagiers liep, en tot ons verbazing zat hij dus al in de trein vanaf een ander station.
Om 12:15 stonden we voor de in- en uitgang van het station. Via een plattegrondbord van Hoorn voor toeristen wandelden we een prima route dwars door het centrum en daarbuiten gelegen omgeving. Allereerst trof ik een mooie locatie aan om een eerste foto te maken: een gracht met huizen met twee bruggetjes met een zonglinstering op het water. Vervolgens troffen we enkele meters verderop een torentje aan (Maria- of Kruittoren), aan de twee kleine ramen zaten tralies, het bleek een toren uit 1508 te zijn. De toren diende als kruitmagazijn en garnizoenswacht. In 1929 vond er een restauratie plaats waarbij er aan de toren de tuitgevel werd gebracht. Richting het centrum kwamen we een gebouw tegen met een opvallend verleden: de VOC-kamer (Verenigde Oost-Indische Compagnie).
Wederom viel mij de luifels op, net zoals de luifels bij een huisje in Medemblik. Erg bijzonder. Inmiddels waren we in het centrum aangekomen en zagen we een grote kerk - zoals hij ook zelf heet. De Grote Kerk is van 1881 tot 1883 gebouwd, twee jaar in totaal. De Grote Kerk werd in 1968 gesloten en kreeg een commerciële functie. Het gebouw bevat winkels en appartementen. Na aantal stappen zagen we een middelgroot standbeeld, het standbeeld van Jan Pieterszoon Coen. Coen zorgde ervoor dat Batavia uitgroeide tot de hoofdstad van Nederlands-Indië, tegenwoordig bekend als Jakarta. Zijn uitspraak blijft vooralsnog beroemd: 'Dispereert niet'. Tegenover Coen kwamen we bij het eerste museum uit: Het Westfries Museum, een regionaal historisch museum. In het museum bevinden zich allerlei collectie van schilderijen, zilveren sier- en gebruiksvoorwerpen, porselein, schuttersstukken en vele andere voorwerpen. Het museum staat sinds 2016 op de monumentenlijst. Via het Westfries Museum door naar een ander bekend gebouw: De Waag, die kent u al. De Waag bevindt zich ook in Enkhuizen en in Alkmaar. Het gebouw werd in 1609 - naar ontwerp van Hendrick de Keyser - gebouwd. De Waag diende als handelscentrum, zo werden er kaas gewogen, maar ook andere goederen. Sinds 2003 staat de Waag op de monumentenlijst via Vereniging Hendrik de Keyser.
Via allerlei straten kwamen we aan bij een rijtje oudere huizen, het ging om de Bossuhuizen, de gevelstenen aan de huizen lieten tekeningen zien. Het vertelde over de slag op de Zuiderzee die de West-Friezen in 1573 hebben geleverd tegen de Spaanse vloot van admiraal Bossu. De Bossuhuizen staan ook op de monumentenlijst. We wandelden naar de haven en kwamen een hoge toren tegen. De Hoofdtoren is een van de laatste verdedigingswerken in het Noord-Hollandse Hoorn die bewaard zijn gebleven. In 1532 werd de toren uit Gobertanger kalksteen en baksteen getrokken. In 1632 volgde er bliksem naar de toren waardoor de toren verwoest werd. De toren werd hierna volledig herbouwd. Sinds 1965 staat de hoofdtoren op de monumentenlijst via eveneens Vereniging Hendrick de Keyser.
Inmiddels kwamen we aan bij de haven en liepen we een gebouw in, dat gebouw was destijds de gevangenis van Hoorn. Dat blijft zichtbaar aan de vele tralies en de hele constructie. De kers op de taart: Het museum van de twintigste eeuw! Via een looproute troffen we enkele jaargetallen van Nederland van toen. De woonkamer, de badkamer, de slaapkamer, een venster met spullen uit de Tweede Wereldoorlog, de keuken, alles stamde vanaf de jaren '50 tot ver in de jaren '90. Het deed me enorm veel, de sfeer van toen. Ook de klas met het krijtbord en de houten bankjes, elk detail klopte, het deed me denken aan 'Toen was geluk heel gewoon' met Gerard Cox, Joke Bruijs, Sjoerd Pleijsier en Mouna Goeman Borgesius, dat blijft geweldig om te kijken. Er was zelfs een groot ruimte met de series van toen: Bassie en Adriaan, De Fabeltjeskrant, Ernst en Bobbie, Samson en Gert, Tita Tovenaar, Het Klokhuis en Van Kooten en De Bie. Uit mijn jeugd herkende ik ook veel; de ouderwetse game boy, de vroegere Windows computer. Ook was er een gelegenheid om naast Swiebertje en Saartje te zitten. Kortom: het was een bijzonder moment om al dat moois te zien!
Eenmaal buiten wandelden we langs het strand richting de andere kant van Hoorn, aan de linkerkant troffen we een kerk aan met een groene dak, de koepelkerk, de koepelkerk werd gebouwd door A.C. Bleijs. De opening vond plaats in 1882. In 1993 werd de kerk gerestaureerd. In 1988 werd de kerk een rijksmonument die tevens op de monumentenlijst staat. Langs het strand zagen we bijzondere kunstvoorwerpen, niet heel spannends, maar wel de moeite waard om te bekijken. Vanaf het strand weer naar het centrum, daar troffen we iets heel opvallends: bij een viswinkel stond er een reiger te wachten, waarschijnlijk om vis te krijgen, na lang beraad ging de reiger toch maar weg om zijn weg te vervolgen, net als ons. Er waren nog vier locaties over, dus die kant op. Een gebouw met twee gele pilaren bij de deur en een man liggend op het dak. De kapel werd in 1881 herbouwd na een brand in 1877, hierbij werd de muren bewaard gebleven, maar de gotische voorganger grotendeels verwoest. Ook de Mariakapel staat op de monumentenlijst.
Het volgende gebouw -Het voormalige burgerweeshuis- betrof een stijl van twee mensen en een eenhoorn. Het gebouw werd in 1531 geopend waarna het van 1574 tot 1958 in gebruik was. Sinds 1965 staat het ook op de monumentenlijst. Verderop troffen we een gebouw met eeuwenoude figuren erop, het linker beeld had een boog vast, het rechterbeeld had zelf een boog en pijlen vast en het bovenste beeld keek naar het rechterbeeld. Het gebouw had de naam 'De Doelen'. De Doelen werd in 1564 gebouwd voor de schutters om te oefenen en feesten konden houden. Het heeft tegenwoordig als functie voor kantoorruimte en woningen. De Doelen staat ook op de monumentenlijst.
We wandelden terug naar het station waarbij we een grote kerk tegenkwamen, de Noorderkerk is het oudste gebouw van de stad, de Noorderkerk is gebouwd vanaf 1441 tot 1519. De kerk deed tot 2017 dienst voor de Protestantse Gemeente te Hoorn-Zwaag. Tegenwoordig dient de kerk voor concerten en tentoonstellingen. De kerk staat ook net als alle andere gebouwen op de monumentenlijst.
Eenmaal zittend in de trein verlieten we station Hoorn naar richting station Enkhuizen. Onderweg begon ik te denken over de reis door Hoorn. Wat is Hoorn een prachtige stad met veel bezienswaardigheden. Het standbeeld van Coen, het Museum van de twintigste eeuw, het Waaggebouw, de vele winkels en de kerken. Hoorn lijkt enorm op Enkhuizen en Alkmaar.
Daar mogen we trots op zijn!
'April doet wat hij wil'
Het was een maand waarbij het spreekwoord 'April doet wat hij wil' van toepassing was. Begin april was onverwachts regen en hagel en zelfs sneeuw - Al was dat voor onze provincie weinig ten opzichte van het oosten en zuiden. De weken werden mooier, de zon scheen behoorlijk en de zonnebrand was handig om te gebruiken. De maand maart heeft ons een extra toetje gegeven, hopelijk wordt mei een net zo'n mooie maand!
